Najlepszy przyjaciel kocha mnie od 20 lat! Niedawno się przyznał, a ja czuję, że zmarnowałam mu życie – pisze Alina [LIST]

Szanowna Redakcjo,

Piszę do Was, bo mam wrażenie, że utknęłam między lojalnością a poczuciem winy. Mam 35 lat, jestem od 3 lat szczęśliwą mężatką i planuję założenie rodziny. Ale jest we mnie coś, co nie daje mi spokoju. To historia mojego przyjaciela – Kamila.

Poznaliśmy się w gimnazjum. Był moim najlepszym przyjacielem przez ponad 20 lat. Tak, dwie dekady, które dzieliliśmy jak rodzeństwo – wspólne wagary, pierwsze złamane serca, noce przegadane do rana. Ale im dłużej trwała nasza znajomość, tym bardziej czułam… że on czeka na coś więcej.

Nigdy nie byliśmy razem, choć podświadomie wiedziałam, że on coś do mnie czuje. W końcu, parę lat temu, wyznał mi miłość. Powiedział, że „czekał tyle lat, bo może pewnego dnia spojrzę na niego inaczej”. Nie spojrzałam.

 "Czuję, że zmarnowałam mu życie"

Kamil nigdy nie związał się z nikim na poważnie. Choć mówi, że mu przeszło, ja czuję jego rozczarowanie w każdym jego spojrzeniu. Że był plan B, który nigdy nie przeszedł do realizacji. Czasem boję się, że to ja jestem powodem jego samotności. Że swoim ciągłym istnieniem w jego życiu zablokowałam mu możliwość pokochania kogoś innego.

Mój mąż wie o Kamilu. Nie zakazuje mi kontaktów, ale nie czuje się z tym komfortowo, a ja to widzę i czuję. Mam ogromny szacunek do swojego małżeństwa i wiem, że muszę teraz budować relację z partnerem, a nie utrzymywać iluzję sprzed lat.

Ale Kamil to nie „jakiś facet”. To człowiek, który zna mnie lepiej niż własna siostra. Boję się zerwać kontakt, jakby to była jakaś zdrada emocjonalna. Ale może to właśnie teraz trzeba to zrobić, żeby wreszcie mógł iść dalej?

Czy to ja jestem egoistką, że nie umiałam powiedzieć „dość”? Czy powinnam zakończyć przyjaźń, której granice się dawno już rozmyły?

Z wyrazami emocjonalnego zagubienia, 

Alina

💬 Gdy przyjaźń staje się więzieniem dla jednej ze stron

Droga Alino,

Twoja historia porusza, ale też niestety nie jest wyjątkowa. Znane jest zjawisko tzw. "emocjonalnej rezerwy" – sytuacji, w której jedna osoba buduje bliskość, licząc na coś więcej, mimo jasnych sygnałów, że nic z tego nie będzie.

🕰️ Czekanie 20 lat to nie akt romantyzmu, tylko mechanizm unikania życia

Kamil nie jest ofiarą Ciebie, tylko własnych decyzji. Czekając tyle lat na kobietę, która mówi „nie”, unikał zmierzenia się z rzeczywistością. To nie Ty „zmarnowałaś mu życie”. To on nie wziął za nie odpowiedzialności. Nikt nie ma obowiązku odwzajemniać cudzych uczuć.

Ale… prawda jest też taka, że utrzymując tę więź, nieświadomie pomagasz mu trwać w złudzeniu. Nawet jeśli on się zarzeka, że „już nic nie czuje” – wszystko w jego zachowaniu pokazuje, że czuje.

💬 Czy kontakt z nim to zdrada?

Zdrada emocjonalna nie zawsze ma podtekst erotyczny. Czasem wystarczy, że to właśnie z tą drugą osobą dzielimy najgłębsze emocje, frustracje, sekrety. W momencie, gdy relacja z Kamilem zaczyna zaburzać Twoje małżeństwo, priorytety muszą się zmienić.

🎯 Co możesz zrobić?

1. Ustal granice. Zaproponuj dystans. Nie musisz robić z tego dramatu, ale powiedz, że musisz teraz skoncentrować się na swoim życiu.

2. Zostaw przestrzeń. On musi sam zadecydować, czy chce żyć w zawieszeniu, czy też wyjść z cienia Twojego życia.

3. Bądź szczera. Nie jesteś winna jego samotności, ale jesteś współodpowiedzialna za to, że iluzja trwała tak długo.

💬 Na zakończenie...

"Nie każda wielka przyjaźń musi trwać wiecznie. Niektóre kończą się, żebyśmy mogli wreszcie zacząć żyć."

Z całego serca życzymy Ci odwagi – do stawiania granic, do uczciwości wobec siebie i wobec tych, którzy kiedyś byli dla Ciebie wszystkim. Bo dorosłość to także umiejętność zamykania drzwi, które kiedyś były otwarte na oścież.

Z serdecznym wsparciem, Redakcja

Drogie Czytelniczki i Czytelnicy, jeśli borykacie się z podobnymi dylematami lub innymi problemami, które chcielibyście podzielić się z nami, zachęcamy do napisania na adres [email protected]. Gwarantujemy pełną anonimowość i dyskrecję. Pamiętajcie, że dzielenie się swoimi uczuciami i doświadczeniami może być pierwszym krokiem do znalezienia odpowiedzi i wsparcia. Jesteśmy tu dla Was, by słuchać, doradzać i inspirować.